Opnames bij de Sacher Stichting voor de documentaire van Betsy Torenbos & Bianca van Riemsdijk
Interviews met Matthias Kassel en Heidrun Ziems.
LOGLINE
De invloed van de muziek van componist Louis Andriessen (1939-2021) is ver over onze landsgrenzen gegaan. Toch is De Tijd (1981), geïnspireerd op de eeuwenoude muziektraditie Gagaku, nog maar 1 keer in het jaar 2000 gespeeld in Japan. De film De Tijd van Louis Andriessen toont het leven en werk van Louis Andriessen, en gaat een jonge generatie Japanse musici een relatie aan met het werk De Tijd.
INLEIDING Louis Andriessen kwam uit een familie van musici. Zijn vader Hendrik Andriessen (1892-1981) en zijn oudere broer Jurriaan (1925-1996) waren bekende componisten. Ook zijn oom, de pianist Willem Andriessen (broer van Hendrik) en zijn zus, de pianiste Caecilia Andriessen (1931-2019) met wie hij vaak optrad, componeerden. Zijn oudste zus Heleen Andriessen (1921-2000) was fluitiste.
Hij studeerde compositie bij zijn vader en bij Kees van Baaren aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Van 1962 tot 1964 studeerde hij bij Luciano Berio in Milaan en Berlijn. In 1959 won hij de Gaudeamus Award voor jonge componisten tijdens de Gaudeamus Muziekweek.
Louis Andriessen gold als een van de grondleggers van de Haagse School, samen met componisten als Jan van Vlijmen, Diderik Wagenaar en Gilius van Bergeijk, allen docent aan het Koninklijk Conservatorium. Zijn muziek heeft sterke invloed ondergaan van de minimalistische muziek van componisten als Terry Riley en Steve Reich. Andriessen heeft herhaaldelijk opgemerkt in zijn werk sterk beïnvloed te zijn geweest door de muziek van Igor Stravinsky, de componist aan wie hij (samen met musicoloog Elmer Schönberger) het boek Het apollinisch uurwerk wijdde. Louis Andriessen integreerde verschillende muziekgenres, en voornamelijk de podiumkunsten: theater, literatuur, dans en film in zijn composities, die hij verwerkte in zijn compositielessen. Die lessen en zijn composities zelf hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van de Nederlandse ensemblecultuur. Belangrijk in Andriessens muziek zijn de complexe akkoorden, gespeeld op (veel) blaasinstrumenten en slagwerk.
Andriessen doorbrak op eigenzinnige wijze grenzen tussen (zogenaamde) hoge en lage kunst en schiep een radicaal oeuvre dat voortbouwt op oude en nieuwere meesters. Daarmee schiep hij een oeuvre van uitersten, van rake klappen en sensuele schoonheid, en drukte hij zijn stempel op het internationale muziekleven. Tientallen jonge componisten togen naar Den Haag om aan het Koninklijk Conservatorium bij hem te studeren.
In 1969 was er de democratisering van de orkest structuur, de invloed van popmuziek, dans en theater op zijn werk. Muziek was zijn leven en hij en zijn partner/muze Jeanette Yanikian sleepten vele mensen mee in die radicale kijk op de wereld en de muziek.
LOGLINE
De invloed van de muziek van componist Louis Andriessen (1939-2021) is ver over onze landsgrenzen gegaan. Toch is De Tijd (1981), geïnspireerd op de eeuwenoude muziektraditie Gagaku, nog maar 1 keer in het jaar 2000 gespeeld in Japan. De film De Tijd van Louis Andriessen toont het leven en werk van Louis Andriessen, en gaat een jonge generatie Japanse musici een relatie aan met het werk De Tijd.
INLEIDING Louis Andriessen kwam uit een familie van musici. Zijn vader Hendrik Andriessen (1892-1981) en zijn oudere broer Jurriaan (1925-1996) waren bekende componisten. Ook zijn oom, de pianist Willem Andriessen (broer van Hendrik) en zijn zus, de pianiste Caecilia Andriessen (1931-2019) met wie hij vaak optrad, componeerden. Zijn oudste zus Heleen Andriessen (1921-2000) was fluitiste.
Hij studeerde compositie bij zijn vader en bij Kees van Baaren aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Van 1962 tot 1964 studeerde hij bij Luciano Berio in Milaan en Berlijn. In 1959 won hij de Gaudeamus Award voor jonge componisten tijdens de Gaudeamus Muziekweek.
Louis Andriessen gold als een van de grondleggers van de Haagse School, samen met componisten als Jan van Vlijmen, Diderik Wagenaar en Gilius van Bergeijk, allen docent aan het Koninklijk Conservatorium. Zijn muziek heeft sterke invloed ondergaan van de minimalistische muziek van componisten als Terry Riley en Steve Reich. Andriessen heeft herhaaldelijk opgemerkt in zijn werk sterk beïnvloed te zijn geweest door de muziek van Igor Stravinsky, de componist aan wie hij (samen met musicoloog Elmer Schönberger) het boek Het apollinisch uurwerk wijdde. Louis Andriessen integreerde verschillende muziekgenres, en voornamelijk de podiumkunsten: theater, literatuur, dans en film in zijn composities, die hij verwerkte in zijn compositielessen. Die lessen en zijn composities zelf hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van de Nederlandse ensemblecultuur. Belangrijk in Andriessens muziek zijn de complexe akkoorden, gespeeld op (veel) blaasinstrumenten en slagwerk.
Andriessen doorbrak op eigenzinnige wijze grenzen tussen (zogenaamde) hoge en lage kunst en schiep een radicaal oeuvre dat voortbouwt op oude en nieuwere meesters. Daarmee schiep hij een oeuvre van uitersten, van rake klappen en sensuele schoonheid, en drukte hij zijn stempel op het internationale muziekleven. Tientallen jonge componisten togen naar Den Haag om aan het Koninklijk Conservatorium bij hem te studeren.
In 1969 was er de democratisering van de orkest structuur, de invloed van popmuziek, dans en theater op zijn werk. Muziek was zijn leven en hij en zijn partner/muze Jeanette Yanikian sleepten vele mensen mee in die radicale kijk op de wereld en de muziek.